Ժամը հինգ անց կեսի կողմերը դեպի արևելք նայելիս հետաքրքիր տեսարան է բացվում: Շենքերի սև սիլուետներ մոխրագույն-նարնջագույն ֆոնի վրա` հազվագյուտ լուսավոր պատուհաններով: Իսկական քաղաքի ուրվական: Մի փոքր անց պատկերը կցրվի: Ափսոս:
Monday, June 14, 2010
Insomnia
Պիտակներ.
դեպրեսսիա,
ընդհանուր գրառումներ,
ինքնակենսագրական,
սիրում եմ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment