Իսկ այ հենց հիմա լավ հետույքային տրամադրություն ունեմ: Էական պատճառ չկա, պարզապես դրական զգացողությունները սիրում են իրենց տակ թաղել իմ ագրեսսիան: Հետո, ինչ էլ լինի, ես դեռ մենակ նստած եմ տանը: Ինչպես միշտ: Որովհետև, որ այդպես նայենք, գնալու տեղ չունեմ:
Մյուս կողմից էլ, գնալու տեղ չունեցող մարդը կարող է գնալ ուր ուզում է:
Օմ մանի:
*********ն էր մոտս, սկզբում վիճեցինք նոտագրության ու տաբուլատուրայի մասին, հետո՝ թեոսոֆիայի ու մնացած ախմախ բաների, ու երբ մարդուն ապացուցում ես, որ իր կրոնի հիմքում կանգնած Ձյան գիրքը Ռասսելի թեյնիկի դասական տարբերակ է, մարդն ասում է, որ դրա վրա թքած ունի, մտածում ես. իհարկե, ամեն մարդ իրավունք ունի հիմար ֆանատիկ լինել, բայց ո՞ր մի գրողի ցավին ես դու պարտավոր որևէ ընդհանուր բան ունենալ նման ֆանատիկի հետ:
Օմ մանի պադմե հում, հանգստանում ենք, ամեն ինչ նորմալ է:
No comments:
Post a Comment