Լավ բան է հեռախոսը: Առավոտյան քնից հանեց, որ հիշեցնի՝ այսօր Էդգար Պոյի ծննդյան օրն է:

"Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,

Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,

While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,

As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.

"'Tis some visitor," I muttered, "tapping at my chamber door —

            Only this, and nothing more."

Հիշեցի Հայկօի սկսած ու իմ շարունակած «Delirium Tremens» պատմվածքը՝ նվիրված Պոյին ու Հովարդ Ֆիլիպս Լավկրաֆտին, որոշեցի վերընթերցել:
Ծնունդդ շնորհավոր, Էդգար Ալան Պո (հունվարի 19, 1809 - հոկտեմբերի 7, 1849):

Երեկ տաքություն ունեի, առավոտյան կարծես թե իջել էր, բայց հիմա նորից 37 աստիճան է: Պետք է թաքցնել, որ վաղը կարողանամ ոմն book-club-ի հանդիպման գնալ: